Voor de één een helse opdracht, voor de ander een koud kunstje: grote kuis houden is niet voor iedereen weggelegd. Gelukkig zijn er mensen die graag orde in jouw chaos helpen scheppen. Nele Colle is er daar eentje van: “De grootste troef van een georganiseerd leven is dat je energie hebt om te doen wat écht telt. Dat betekent ook dat je de confrontatie aangaat met hoe je leven eruit ziet en hoe jij zou willen dat het eruit ziet. Daar help ik graag bij!”
Vanwaar die passie voor organisatie?
“Ik vind het enorm jammer dat er zoveel geld, materiaal en energie verspild wordt door een gebrek aan organisatie. Denk maar aan opruimen en het zoeken naar spullen in huis. Die energie – en vooral tijd – kunnen we toch veel beter besteden aan leuke dingen?”
“Er komt dagelijks zoveel op ons af, dat het soms moeilijk is om het evenwicht te bewaren. Mensen hebben nood aan rust en die kan je verkrijgen door je bewust te worden van wat je hebt, wat je eigenlijk echt nodig hebt, wat je doet en wat je eigenlijk zou willen doen. Conclusie? Ont-spullen! Zowel in je huis als in je hoofd. Mijn passie voor organisatie is meer dan een passie voor opruimen. Het gaat over de bewustwording van wie je bent en wat je wil doen. En dat kan confronterend zijn, maar ook bevrijdend.”
Van organisatieliefhebber tot professional organizer. Dat was vast spannend?
“Absoluut maar tegelijkertijd was het een evidente keuze. De combinatie van twee gebeurtenissen zorgden ervoor dat de puzzelstukjes in elkaar vielen. Een goede vriendin kocht een nieuwe kast en kon wel wat hulp gebruiken om haar spullen netjes op te bergen. Bovendien verdiepte ik me in die periode net in het boek van organiseergoeroe Marie Kondo. Ik realiseerde me dat sommige mensen gewoon niet graag organiseren , niet weten hoe ze eraan moeten beginnen en – ook belangrijk – dat ze het niet erg vinden om geholpen te worden. Vaak zijn ze al geholpen met enkele logische tips en tricks. Die avond ontdekte ik via Google het bestaan van een job zoals professional organizer en schreef ik me in voor een opleiding. En zo geschiedde.”
“In tegenstelling tot wat je zou denken, was ik iemand die alles bewaarde. Zo had ik nog steeds mijn pennenzak van het eerste leerjaar ‘omdat ik dat toch niet kon weggooien’. Of een hele doos vol kaartjes van kerst en nieuw, verjaardagen, verhuizen … Bij elk kaartje zag ik de boom die ervoor sneuvelde, het werk van de ontwerper, de drukker, het geld dat iemand ervoor betaalde, de tijd om het te schrijven en te posten. Tegelijkertijd vond ik al die spullen erg vervelend om bij te houden. Door Marie Kondo’s boek en ‘Ontspullen’ van James Wallman leerde ik dat goed opruimen en organiseren alleen maar kan wanneer je eerst goed selecteert. Anders ben je op geen tijd terug bij af.”
Als coach kom je echt in het privéleven van een cliënt terecht. Dat is vast intens soms?
“Bij een coachingstraject op lange termijn mag ik mee de verandering beleven, wat natuurlijk erg mooi is om te zien. Zo heb ik iemand zo’n vooruitgang zien maken in het selecteren en afstand doen van spullen omdat ze zichzelf wou terugvinden. Als kers op de taart werd er zelfs een feestje gegeven omdat ze haar huis en een stukje van haar leven terug had!”
Wat zijn ‘overbodige spullen’ voor jou?
“Overbodig is wat jij niet gebruikt om te zijn wie je bent, op dit moment. Dat wil niet zeggen dat we alles wat we sinds een week niet hebben aangeraakt het huis uit moet. Soms gaat er wel een tijd over voor we echt een hoofdstuk kunnen afsluiten. Zo heb ik onlangs mijn voorraad stoffen verkocht. Het was even slikken, maar als ik eerlijk ben, weet ik dat ik de eerstkomende jaren niet veel tijd achter mijn naaimachine zal zitten. Natuurlijk zou ik graag de mooiste rokjes voor mijn dochters naaien, maar dat is nu, op dit moment en de komende jaren, niet de realiteit. Soms hangen we vast aan dromen van vroeger die we niet durven loslaten, maar als we dat doen, komt er ruimte vrij voor wat wél haalbaar is. Daarnaast probeer ik een stapje verder te gaan. Zo zijn er veel spullen die wel nuttig zijn, maar meteen de vuilbak in belanden: verpakkingen, rietjes, plastieken bestek, keukenpapier, papieren zakdoeken … Als je ze kan vervangen door een haalbare, duurzame variant, worden ze overbodig. Ik leg hier graag nog even de nadruk op ‘haalbaar’: als werkende mama van drie wil ik heel graag de afvalberg aanpakken, maar dat lijkt soms zo’n gigantische opdracht. Daarom: elk stapje telt. Begin bij wat voor jou haalbaar is. Changing the world, one ‘zakske’ at a time.”
Vandaar ook je samenwerking met Netwerk Bewust Verbruiken?
“Klopt! Deze organisatie wil mensen inspireren en activeren tot een eenvoudige en duurzame levensstijl. Dat doen ze door andere organisaties samen te brengen, vormingen te geven (zoals de workshop Simplify Life) en zelf enkele projecten op te starten zoals Op Wielekes (uitleendienst voor kinderfietsen) of de kersverse Babytheek (uitleendienst voor babyspullen, Brussel). Verder kan je op hun website allerlei duurzame initiatieven terugvinden. Het is namelijk zo dat Netwerk Bewust Verbruiken ook burgerinitiatieven stimuleert en ondersteunt via oa De Burgerschool. De Piraminder is een van hun inspirerende tools en toont je welke duurzame alternatieven er zijn voor je iets nieuws koopt. Koop je toch iets nieuw aan, koop dan duurzaam en lokaal.”
Een stoute vraag om af te sluiten: lukt het jou om zelf deze richtlijnen toe te passen?
“Haha, ik ben volop op zoek naar haalbare veranderingen waardoor ik mijn steentje kan bijdragen aan een duurzame maatschappij. Die zoektocht kan je volgen op www.mamaruimtop.be. Vaak zit het in de kleine dingen: stoffen zakjes om losse groenten en fruit aan te kopen, bewaardozen voor beleg die je meeneemt naar de slager, af en toe vegetarisch eten, staaltjes afwijzen, belevingscadeautjes geven in plaats van nog meer spullen … Daarnaast nemen we vaak de fiets en delen we onze auto met twee andere gezinnen.”