Het klassieke tweeoudergezin blijkt nog steeds de ultieme droom voor veel Vlamingen. Zo blijkt uit de grootschalige gezinsenquête van 2016. Maar wist je dat er ook meer dan 5000 pleeggezinnen zijn in Vlaanderen? Heel wat kinderen en jongeren hebben het moeilijk, omdat hun ouders voor korte of lange tijd niet voor hen kunnen zorgen. Pleeggezinnen geven hen een nieuwe thuis. Daar kunnen ze zichzelf zijn en krijgen ze de kans om te groeien richting toekomst.

Dorien – Meme – Geelen (27) en Layla –Tantie – Hendrix (23) zijn de trotse pleegmama’s van Quinten (8). Twee jaar geleden ontvingen ze hem met open armen, sindsdien vormen de drie een hecht gezin. Het koppel deelt graag hun ervaring om anderen te helpen de knoop door te hakken.

“Pleegouderschap was een weldoordachte en bewuste keuze”

“Twee jaar geleden vroeg pleegzorg aan ons of wij Quinten wilden opvangen”, aldus Layla. “Hij was reeds het pleegkind van Doriens ouders, maar die konden om gezondheidsredenen geen pleegouders blijven. Na heel wat wikken en wegen, psychologische tests en huisbezoeken besloten we om Quinten in huis te nemen. We wilden absoluut vermijden dat hij naar een vreemd pleeggezin zou gaan.” Het pleegouderschap van Quinten was dus eerder een noodzaak dan een vervulling van een concrete kinderwens.

“In het begin was Quinten erg enthousiast dat hij bij zijn meter, Dorien, mocht komen wonen. Na een tijdje besefte hij echter dat wij thuis bepaalde regels hanteren. Het heeft een paar maanden geduurd alvorens hij zich had aangepast”, aldus Layla. “Ondertussen is hij op één jaar tijd flink gegroeid, zowel letterlijk als figuurlijk. Hij eet nu beter, kan zich zelfstandig aankleden en hij praat niet meer enkel met verkleinwoordjes”, vertelt Dorien trots.

“We wilden vermijden dat Quinten naar een vreemd pleeggezin zou gaan”

Het koppel praat steeds open en eerlijk over pleegzorg, ook met hun pleegzoontje. “Quinten stelt altijd allerlei vragen. Hij wil alles weten over pleegzorg en hij wil altijd aanwezig zijn bij de gesprekken met de pleegzorgbegeleidster”, aldus Dorien. “Ooit hoorde hij ons met de pleegzorgbegeleidster praten over school. Ik zag toen dat hij naar de badkamer liep en dus ben ik hem gevolgd. Daar ontdekte ik dat hij aan het huilen was. Hij was van streek omdat hij dacht dat hij naar een nieuwe school moest en dat hij nieuwe vriendjes moest maken. Natuurlijk was dat helemaal niet waar. Sindsdien communiceren wij veel beter”, meent Dorien.

Dorien en Layla zijn erg positief over de werking van pleegzorg. “We krijgen erg veel hulp van pleegzorg maar soms moeten we even wachten alvorens bepaalde problemen worden opgelost”, aldus Layla. “Beide partijen hebben de bevestiging van pleegzorg nodig om afspraken te maken. Dit maakt dat Layla en Dorien pas geloven wat er gezegd en beloofd is, nadat ze een officiële bevestiging van de pleegzorgbegeleidster gekregen hebben.”

Het koppel ziet de toekomst rooskleurig in. Ze weten heel goed dat Quinten ooit zal teruggaan naar zijn biologische moeder, maar ze weten ook dat zolang hij structuur nodig heeft, hij bij hen mag blijven. Adoptie is geen optie. Dorien en Layla staan heel nuchter tegenover deze situatie. Zo noemt Quinten hen bijvoorbeeld niet ‘mama’, maar gebruikt hij andere bijnamen om hen aan te spreken. “Ik vind het goed dat hij me niet ‘mama’ noemt. Dat zou niet eerlijk zijn ten opzichte van zijn biologische moeder. Bovendien zou ik ook veel te gehecht raken mocht hij me aanspreken met ‘mama’, vindt Layla. “Ik ben altijd al zijn meter, Meme, geweest dus het zou raar zijn mocht hij mij ineens ‘mama’ noemen”, bevestigt Dorien.

“We weten dat Quinten ooit terug naar zijn biologische moeder zal gaan”

Indien ze nog een pleegkindje zouden opvangen, gaat hun voorkeur uit naar langdurige pleegzorg waarbij er geen contact is met de biologische familie. Dat is volgens hen gemakkelijker. Toch staan ze over het algemeen niet te springen om een tweede pleegkind in huis te nemen. “Elk pleegkind heeft een rugzakje en het is niet gemakkelijk om steeds rekening te houden met alle betrokken partijen”, aldus Dorien. Het koppel onthult wel dat ze graag een biologisch kindje willen. Er zijn echter nog geen concrete plannen.

Dorien en Layla willen nog meegeven dat pleegouderschap een weldoordachte en bewuste keuze moet zijn. Ze benadrukken het belang van informatie en gesprekken met ervaringsdeskundigen. “Je moet 100% zeker zijn van je keuze. Een kind kan je niet zomaar aan de kant zetten als je het beu bent”, besluit het koppel.

– door Emelie Wojcik

Op 15 mei 2019 is het Dag van het Gezin. Een dag waarop wordt stilgestaan bij het belang en de kracht van het gezin. In alle vormen.

 

Nood aan een goede babysitter? Doe beroep op SOSbabysit, onze eigen babysitdienst.