Wil je eens iets anders dan tekenen op papier? Dan zijn raamstiften wellicht iets voor jou! Met raamstiften kan jij tekenen en schrijven op alle glas- en spiegeloppervlakken. Zo kan je ze gemakkelijk opvrolijken en personaliseren. Ben je jouw creatie beu? Veeg het oppervlak supergemakkelijk schoon met een vochtig doekje. Easy Peasy!
Stap 1: Laat je inspireren
Inspiratie opdoen was nog nooit zo gemakkelijk dankzij het internet. Zoek met Google of een andere zoekmachine naar leuke ideeën, tekeningen, quotes … Ook Pinterest is een hele leuke tool om inspiratie te verzamelen.
Stap 2: Voorbereiding
Was je ramen, zodat je een mooi werkoppervlak hebt. Plak de quote of tekening (indien je dit wenst) op de achterkant van het raam. Kies de kleuren die je wenst te gebruiken en haal even diep adem. Let’s go!
Stap 3: Creëer, speel, doe
Teken, schrijf, creëer en wees je heerlijke impulsieve zelf. Laat de spanning van de dag los en geniet van deze activiteit. Oh ja, en wees niet te kritisch voor jezelf en het uiteindelijke eindresultaat hè. Als je een kleine Pablo Picasso was, had je dit vóór deze activiteit ook al ontdekt 😉
PS: Deze stiften zijn (vaak) ook geschikt voor kinderen vanaf 3 jaar oud én de inkt van stiften is afwasbaar van huid en kledij. Dus ook de smospotten onder ons hebben niets te vrezen.
Stap 4: Blijven gaan
Waarom stoppen met dat ene raam. Versier glazen deuren, schrijf een leuke quote op de spiegel, verras jouw collega’s op het werk, zelf de achterruiten van de auto kunnen gepimpt worden 😉
Dankzij De Banier mogen we de eerste 100 personen die zich inschrijven voor ons [On]gewoon Vrouw Festival een pakketje raamstiften cadeau doen. Schrijf je dus zeker in!
Ergens in ons huis vergaart het boek ‘Flirten doe je zo’ stof. Ik kocht het meer dan 12 jaar geleden. Dat weet ik zeker want de aankoop dateert van voor ik mijn partner leerde kennen. Het bestsellersucces ‘Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus’ dat diezelfde partner ooit van zijn moeder kreeg, is jaren geleden afgevoerd naar De Kringwinkel. Hebben die boeken ons bij elkaar gebracht? Nee hoor. Hebben ze ons iets bijgebracht? Dat betwijfel ik. Al heb ik –eerlijk is eerlijk –wel geleerd dat er ook zoiets bestaat als niet seksueel flirten. Hoe zit dat met andere zelfhulpboeken? Helpen ze je echt doelgerichter, volledig zen, minder chaotisch of neurotisch te zijn? Even kijken.
De 18 maanden regel
Iedereen heeft wel eens een zelfhulpboek gelezen. Bijna iedereen toch. Sommigen onder ons lezen er elk jaar een of meerdere. Helpen ze nu echt? De kans is klein. In zijn boek ‘Sham: how the Self Help Movement made America Helpless verwijst Steve Salerno naar de 18 maanden regel. De kans dat iemand een zelfhulpboek koopt is het grootste als die persoon er in de 18 voorafgaande maanden er ook één kocht. Dat klinkt niet echt veelbelovend. Want waarom zou je boek na boek kopen als het eerste of het tweede je al hielp?
Baadt het niet dan schaadt het niet?
Maar goed, ook al helpen ze niet, veel schade berokken je er niet mee door ze te lezen. Toch? Psycholoog Timothy Wilson is het daar absoluut niet mee eens. Hij stelt in ‘ De verhalen van ons leven’ dat zelfhulpboeken schadelijk kunnen zijn. Wat in de meeste zelfhulpboeken staat, klinkt logisch. Maar zolang dat die beweringen niet wetenschappelijk onderzocht zijn, is daar geen bewijs voor. In zijn boek geeft hij verschillende voorbeelden van experimenten die aantonen dat gezond verstand het niet altijd juist heeft. Eén voorbeeld: een goedbedoelde ziel neemt jongeren uit achterstandswijken mee naar de gevangenis alwaar criminelen hen donderpreken geven en wijzen op hoe verschrikkelijk het leven in de gevangenis is. Dit bezoek leidt er net toe dat die jongeren meer kans hebben om in de criminaliteit raken. Ook goedbedoelde ‘claims’ in zelfhulpboeken leiden tot omgekeerde resultaten. Al is het maar omdat ze mensen weg houden van effectieve oplossingen van hun problemen.
Daarnaast kan het lezen van zelfhulpboeken een negatief effect hebben op je zelfbeeld. Wat als het je niet lukt om het advies van een zelfhulpboek op te volgen? Of als je het advies wel opvolgt en je wordt geen grammetje gelukkiger? Dan voel je je waarschijnlijk helemaal een mislukkeling.
Can you make it on your own?
Marlène Langbroek stelt op de website ‘Lifeworkdesign’ dat zelfs theoretisch goed onderbouwde zelfhulpboeken niet steeds effectief zijn. Omdat je er alleen mee aan de slag gaat. Met boeken kan je immers geen dialoog mee aangaan. Hey geeft nu eenmaal geen feedback op je gedrag of je denkpatronen. Voor een boek is het ook moeilijk om jouw persoonlijke blinde vlekken aan te tonen. Volgens Langbroek doet 95% van de lezers dan ook niets met de inhoud van een zelfhulpboek.
Waarom lezen we zelfhulpboeken?
Als zelfhulpboeken niet of nauwelijks tot veranderingen leiden, als we zo weinig doen met de inhoud, waarom lezen zoveel mensen ze dan? Waarschijnlijk om het optimisme dat de meeste van hen uitstralen. Om het geloof in de maakbaarheid van jezelf en het leven dat ze etaleren. Behalve het flirtboek dat ik kocht, las ik er ook heel wat uit de bibliotheek. De vier uren werkweek en nog enkele waarvan ik de titels en de inhoud niet meer weet. Dat zegt veel over de impact die ze hadden op mijn leven. Mijn werkweek telt trouwens nog altijd meer dan 4 uur.
Kan literatuur de mens redden?
Maar als je nu echt je leven wil verbeteren aan de hand van een boek, kan dat dan niet? Als je echt een zelfhulpboek wilt lezen, volg dan Wilsons advies op. Zoek er dan één dat gebaseerd is op wetenschappelijk onderzoek. Onderzoek dat zo opgezet is dat mensen die een behandeling/methode volgden vergeleken worden met mensen die geen of een andere methode volgden. En dan liefst een onderzoek waarin mensen willekeurig bij de ene groep ( wel de adviezen) of de andere groep (niet de adviezen) werden ingedeeld.
Nog beter is het om fictie te lezen. Romans leren ons hoe het leven complex en onbestuurbaar kan zijn. Dat ons leven niet controleerbaar is. Ze leren ons over verbondenheid en eenzaamheid. En met wat geluk leren ze ons ook wat over flirten.
En jij?
Welke ervaring heb jij met zelfhulpboeken? Zijn er boeken die jou wel geholpen hebben? En hoe dan juist? Of is er een prachtig fictieboek dat jouw leven of minstens je kijk op het leven heeft veranderd?
-door Marijn Somers, redactievrijwilliger voor [On]gewoon Vrouw
Iedereen van ons wil graag gezien, gehoord en gerespecteerd worden. We willen ervaren dat wij waardevol zijn. Toch? Als jong meisje doe je jouw best op school om gezien te worden door de leerkrachten en wring je je in allerlei bochten om de nodige aandacht van jouw ouders te ontvangen. In een later stadium verwacht je waardering van jouw partner en op de werkvloer. De behoefte om graag gezien te worden, erbij te horen en om betekenis te hebben, is eigen aan ‘mens zijn’. Soms kan je echter het gevoel krijgen dat dat niet het geval is. Zonde! Lees hieronder hoe je het heft in eigen handen kan nemen en (zelf) kan zorgen voor meer waardering.
Waardering, wat is dat nu precies?
Waardering is het besef dat iets of iemand waardevol is. Synoniemen zijn: appreciatie, dank, eerbetoon, eerbied, erkenning, hulde, respect en sympathie. De psycholoog Abraham Maslow beschouwt het zelfs als één van onze basisbehoeften als mens. In zijn behoeftenpiramide (1934) komt de behoefte aan waardering en erkenning direct na de fysieke behoeften (ademhalen, eten, drinken …), de behoefte aan zekerheid en de sociale behoeften (vriendschap, familie …).
Wij willen waardering krijgen voor vrijwel alles dat ons inspanning of ongemak kost. Met andere woorden, waardering voor datgene waar we ons best voor doen: op het werk, in het gezin, op school, tijdens sport, als vrijwilliger, als (goede) buren… We willen waardering van ons verdriet, het leed dat we (hebben) ondergaan: onze kwaal, ons trauma, angsten en emoties…Maar ook voor de kleine ongemakken: omdat we zo lang in de file stonden; we ons mobieltje kwijt zijn; de garagerekening zo hoog uitviel…
Waardering kan een geweldige positieve stimulans betekenen. Een schouderklopje op z’n tijd zal ons aansporen om het nog beter te doen. Complimenten stimuleren ons het beste uit onszelf te halen. We voelen ons door de omgeving gedragen. Zonder waardering raken we gefrustreerd en gaan we passief tegenwerken. We zijn (bewust of onbewust) boos op degene die ons de waardering niet geeft. We worden nukkig, gaan in protest, weigeren werk, enz.
Waardeer jezelf
Complimenten, waardering en erkenning krijgen van anderen zorgt voor een hemels gevoel. Maar laat je zelfvertrouwen niet teveel afhangen van de waardering van anderen, ook jijzelf kan het eigen zelfvertrouwen en de eigenwaarde versterken.
“Je betekenis wordt niet minder door iemand anders zijn onvermogen om jou op waarde te schatten”
Net als je zelf verantwoordelijk bent voor de behoefte ‘eten’, ‘drinken’ en ‘slapen’, ben je ook verantwoordelijk voor de behoefte ‘waardering’. Krijg je dus geen of weinig complimenten vanuit jouw omgeving, geef dan gewoon aan jezelf die welverdiende schouderklop. Want hè, je hebt dit goed gedaan! Of trakteer jezelf eens op een lekkere lunch in plaats van die alledaagse boterhammen met kippenfilet. Als je jezelf waardeert, ervaar je meer rust. Je accepteert meer wie je bent (met je mooie en iets mindere kanten). Je geniet meer en leeft bewuster.
Het kan zijn dat je soms het gevoel krijgt (in jouw relatie, de band met vrienden, jouw werkomgeving …) niet gewaardeerd te worden. Besef dat dit niet noodzakelijk zo hoeft te zijn. Misschien weet jouw partner niet hoe hij/zij jou moet waarderen, beseffen jouw vrienden niet dat je hier nood aan hebt of heeft jouw leidinggevende het even te druk om persoonlijk naar jou toe te komen. Maar goed nieuws, ook hier kan je verantwoordelijkheid in nemen. Lees onderstaande tips en geef jouw omgeving een duwtje in de rug naar meer waardering 😉
Praat erover
Het is helaas eerder de regel dan de uitzondering om niets te zeggen als iets goed gaat – misschien staat je leidinggevende of je omgeving er niet of onvoldoende bij stil en denken ze dat ze je wel voldoende erkenning en waardering geven. Oordeel niet te snel en toets je gevoel eerst af. Je zou niet de eerste zijn die ontslag indient en vervolgens wordt overstelpt met complimenten en positieve feedback en onbegrip over je vertrek…
Ken jezelf
Ga na hoe jij graag wordt gewaardeerd. De ene waardering is de andere niet. Er kunnen verschillen zitten op wat mensen als waarderend ervaren. Dat maakt het juist zo moeilijk voor anderen om ‘effectief’ te waarderen. Help ze en geef aan wat jij als teken van erkenning of waardering ervaart bv. compliment, schouderklopje, overuren compenseren, feedback geven, luisterend oor, bos bloemen, informele momenten van samenzijn …
Accepteer complimenten
“Ach, het is graag gedaan”, of ”Tja, dat is nu éénmaal mijn job, dat is toch normaal…” We maken ons er allemaal wel eens schuldig aan, maar door dit te doen stel je de complimentengever teleur. Door complimenten te verkleinen of niet te accepteren, nodig je de ander niet uit om complimenten te geven. Op een gegeven moment stopt het dan ook.
Geef zelf het goede voorbeeld
Geef zelf erkenning en waardering aan anderen (jouw partner, ouders, collega’s …). Mensen die spontaan anderen waarderen, gaan spontaan ook meer waardering ontvangen. Ook als je iemand betaalt voor een dienst, kun je tevens waardering uitspreken: “Wat fijn dat u die reparatie zo snel heeft gedaan”. Denk er dus aan om hier als rolmodel op te treden en zo af en toe ook eens iemand uit je omgeving te erkennen. Het werkt aanstekelijk!
Valkuil
Waardering, erkenning en respect krijg je voor wie je bent, niet om wat je doet of om wat je bereikt hebt. Stop dus moet pleasegedrag (= jouw gedrag aanpassen aan datgene wat de ander verwacht en zal plezieren), waardering na te streven door materiële aankopen en wees je heerlijke (on)gewone zelf.
ravi-roshan-_AdUs32i0jc-unsplash
Niet alleen geluk zit in een klein hoekje
Waardering (net zoals geluk) zit ‘m vaak in de gewone dagelijkse dingen: iemand om z’n mening vragen, een ander tijdig informeren, terugbellen als je dat hebt beloofd, interesse tonen in wat een ander doet, een complimentje geven.
Jana Schoefs (44 jaar) is dagelijks bezig met zelfontwikkeling, ontspanning, yoga, meditatie en de natuur. Na haar scheiding koos ze bewust voor een levensstijl vol rust, ontspanning en met voldoende tijd om haar 2 jongens op te voeden. Op professioneel vlak specialiseerde ze zelf in relaxatietherapie. Daar willen wij alles over weten!
Je bent relaxatietherapeute. Wat houdt dat precies in?
Jana: “Bij relaxatietherapie worden er handvaten aangereikt om zelf – op een hele gemakkelijke manier – het eigen stressniveau te verminderen. Als relaxatietherapeute help ik mensen om rust te vinden in deze stressvolle tijden, om anders met gedachten en emoties om te gaan, om op een andere manier te communiceren met zichzelf en anderen … Kortom met bewust in het leven staan.”
Waarom is dat zo belangrijk denk je?
Jana: “We leven in een wereld vol prikkels. Prikkels van buitenaf, maar ook prikkels die we onszelf opleggen. We moeten alles tegelijkertijd doen, we leggen de lat enorm hoog en onze to do-lijst is eindeloos. Door deze overprikkeling ervaren we stress en leven we bijna continu in een adrenalinerush. We zijn niet meer bewust aan het leven, maar zijn eerder aan het overleven! We hollen onszelf voorbij en hebben het gevoel dat we geleefd worden. Door het verminderen van stress en door het bewuster te gaan leven, keren we terug naar de kern van ons lichaam en nemen mentale en fysieke klachten af.”
Hoe help jij mensen om dit rustpunt te vinden?
Jana: “Dit kan op verschillende manieren. Aan de ene kant werk ik met oefeningen bv. ademhalingsoefeningen, bewustzijnsoefeningen, bewegingsoefeningen, meditatieoefeningen … Hierbij is het ervaringsgericht stukje enorm belangrijk. Ik wil mensen laten voelen wat de oefeningen met hun mentale en fysieke gezondheid kunnen doen. Aan de andere kant vind ik ook het informatieve luik belangrijk bv. wat is stress, wat doet dit met het lichaam …”
“Belangrijk is dat mensen een manier vinden, die bij hen past. Wanneer ze verplicht relaxatieoefeningen gaan doen, die ze niet leuk vinden, gaan ze zichtzelf ook niet kunnen ontspannen. Mijn boodschap is: ‘Luister naar jezelf en naar jouw lichaam en doe datgene waar jij behoefte aan hebt.”
“Luister naar jezelf en doe datgene waar jij behoefte aan hebt”
Is relaxatietherapie iets voor iedereen?
Jana: “Persoonlijk denk ik dat iedereen baat kan hebben bij relaxatietherapie. Je moet er alleen voor open staan en bewust mee aan de slag willen. Let wel, relaxatietherapie kan soms confronterend zijn. Je zal moeten erkennen dat je bepaalde emoties hebt onderdrukt of zal bepaalde karaktereigenschappen moeten omarmen, die je liever zou verstoppen. Want jij bent jij, met jouw goede én slechtere eigenschappen. Wanneer je nog niet klaar bent om jezelf te erkennen, zal relaxatietherapie minder effect hebben en zal het moeilijker zijn om tot de kern van jezelf te komen.”
Hoe vind je zelf rust in deze drukke maatschappij?
Jana: “Ontspanning is momenteel een groot onderdeel van mijn leven door mijn job. Sterker nog, ik moet ontspannen zijn om mijn job te kunnen uitoefenen. Verder is me-time erg belangrijk voor mij. Ik maak hier bewust tijd voor en plan dit in in mijn agenda. Ook het stellen van prioriteiten is onmisbaar. Is het huis vuil, maar hebben de jongens mij nodig? Dan maak ik bewust tijd voor hen en laat ik het huishouden voor wat het is. Kortom, ik kies bewust voor datgene waar ik energie van krijg en wat ik belangrijk vind.”
Meditatieoefening ‘1 minuut is voldoende om aan zelfzorg te doen’
Kies 1 moment (minstens 1 minuut lang) om bewust te leven en tijd te maken voor jezelf. Dat kan door ’s morgens 1 minuut bewust te snoozen in bed, 1 minuut waarbij je bewust wakker wordt, let op een rustige ademhaling, je volledig uitstrekt en geniet van het fluiten van de vogels… Of tijdens de afwas, een wandeling, de autorit naar het werk of terug naar huis, in de winkel … Het zijn allemaal momenten waarop je 100% kan focussen op het NU.
Jana: “Waarom? Omdat ik het iedereen van harte gun om ECHT te kunnen leven en te kunnen genieten! Ik wil tijdens deze avond mijn kennis en ervaring als relaxatietherapie delen met anderen. Ik ben ervan overtuigd dat, zelfs met hele kleine aanpassingen, iedereen in staat is om zichzelf beter te leren kennen, meer rust te vinden en bewuster te kunnen leven. Naast algemene inzichten bv. Wat is stress? Wat is rust? … wil ik de mensen laten voelen wat het effect van meditatie kan zijn op het lichaam. Ik wil hun ook laten nadenken over hun eigen situatie bv. ‘Hoe is het op dit moment bij mij? Wat doe je zelf al rond het vinden van rust? Wat zou je kunnen veranderen? Kortom, ik wil de mensen naar huis sturen met tools waarmee ze thuis zelf mee aan de slag kunnen!”
Wil je graag meer rust ervaren en bewust genieten? Schrijf je dan in voor onze interactieve gespreksavond op maandag 25 november 2019 (Hasselt) via deze link.
Ik ben Jill. Mama van Harte (1 jaar). Wanneer ik verhalen van andere moeders aanhoor, lijkt het soms of ik moet kiezen. Je hoort bij team ‘roze wolk’ of bij team ‘donkerwolk’; de zogenaamde postpartum depressie waarin alles slecht is. De realiteit is, dat tussen deze extremen een bijzonder groot spectrum aan ‘middengroepers’ zit dat onder de radar glipt. Bovendien zijn ook de extremen vaak minder zwartwit dan je zou verwachten. Dat weet ik als de beste. Ik tuimelde van de roze wolk in een onweersbui. Door het naar buiten komen met mijn verhaal, ging ik alle soorten moeders aanhoren. Momenteel stel ik met enige trots vast dat de weeromstandigheden thuis niet perfect of slecht zijn, maar wisselvallig. Het is niet altijd even zonnig, maar dat hoeft ook niet. Ik vertel jullie graag over mijn eerste jaar als moeder.
Kraamtijd
Toen ons dochtertje geboren werd, liep alles als een trein. Het was een natuurlijke bevalling volgens ons eigen, weloverwogen geboorteplan. Ik verloor snel mijn dikke buik en ervaarde een bijzonder sterke hechting met Harte. De borstvoeding, het zorgdragen, en vooral de liefdevolle relatie binnen ons kersverse gezinnetje waren magisch. Mijn man zei dat hij opnieuw felle vlinders in zijn buik had wanneer hij me met onze dochter zag. Nu kan ik met zekerheid zeggen dat dit de roze wolk was waar zo vaak over geschreven wordt.
Identiteitscrisis
Zelf had ik me héél erg voorbereid en was ik vastberaden alles perfect te doen. Toch kwam het moederschap veel harder bij me binnen dan ik had verwacht. Het geboorteproces had iets binnenin mij getriggerd. Niet alleen het geboortekanaal had zich geopend, ook ik werd bijzonder ontvankelijk voor alle soorten emoties. Ik ging voelen voor twee. Dit uitte zich in huilbuien en schuldgevoelens over waarom ik niet op dat roze wolkje kon blijven zweven. Nu besef ik dat dat niet de realiteit was.
De confrontatie met mijn nieuwe zelf was heftiger dan ik had verwacht. Ik vond het moederschap overweldigend mooi, maar het was een soort van zelfloze liefde geworden waarin ik meer gaf dan ik op dat moment te bieden had. Alle nodige zelfzorg bleef uit en ik werd een ware donderwolk. Uit alle labels die je op deze periode zou kunnen kleven, vind ik ‘identiteitscrisis’ de meest passende term.
“Ik vond het moederschap overweldigend mooi, maar het was een soort van zelfloze liefde geworden waarin ik meer gaf dan ik op dat moment te bieden had.”
Balanceren
De openheid waarmee ik ons dochtertje aanvoelde had ervoor gezorgd dat ik ook intens aan introspectie ging doen. De waarden die ik voor het moederschap uitdroeg, voelden plots niet allemaal juist meer. Ik wilde dichter bij mijn ware ik staan, sterker in mijn kracht gaan leven. Dit alles vanuit het verlangen om een waardig rolmodel te kunnen zijn dat toont dat het oké is om soms te falen of verdrietig te zijn. Hiervoor moesten de prioriteitskaarten opnieuw geschud worden. Noodgedwongen ging ik mijn identiteit resetten.
Mijn oude zelf herken ik nauwelijks terug. Ook voor mijn omgeving is dat even aanpassen. Je zou kunnen denken dat ik mezelf ben kwijtgeraakt, toch weet ik dat ik net nu mijn levenspad met aandacht heb leren bewandelen. Het schuldgevoel is weg en ik voel dat ik enorm gegroeid ben. Ik strijd voor alles waar ik voor sta en laat banaliteiten los.
Regen
Ik pikte ergens mee dat wolken eerst regen verzamelen om die vervolgens los te laten wanneer het volume te groot wordt. Dat feitje was voor mij vreemd genoeg een krachtige aha-erlebnis. Net zoals de hemel alle soorten wolken kent, zijn ook hier nog steeds hoogtes. Want ja, huilen mag wanneer het zwaar wordt.
Net als wolken probeer ik alles te omarmen zoals het komt en het los te laten wanneer het te zwaar wordt. Perfectie bestaat niet. Er is enkel het nu. Want wolken – roze, blauw of grijs – ze mogen én moeten er allemaal zijn.
-geschreven door Jill Michielsen (Woordvlinder)
-fotografie door Sylvie Stijven Photography
Frustratie. Angst. Verdriet. Wij voorzien je van 10 tips voor een miserabel leven! Welke adviezen pas jij nu al dagelijks toe? Laat je inspireren, want van elkaar leren doen we ons hele leven lang!
1 – Leer niet uit je fouten
Waarom zou je? Het is toch veel leuker om weeral met de gevolgen van de vorige keer geconfronteerd te worden? Zeg dus volmondig ‘ja’ tegen die risicovolle investeringen, een propvolle agenda en torenhoge verwachtingen. ‘Mag het ietske meer zijn?’ Ja!
2 – Vind alles alledaags
Een roze zonsondergang. Een vriendelijk gebaar van een vreemde. Een pracht van een doelpunt. Niks is nog bijzonder voor jou. Emoties afvlakken kan jij als de beste. Hoogte- en dieptepunten? Die staan niet in jouw woordenboek.
3 – Leef in angst
Zolang je je focust op alles wat er kan misgaan, kan niets jou echt raken. Jij bent immers op alles voorbereid. Je kan ontslagen worden. Je partner kan vreemdgaan. Je kan morgen overreden worden. Je stijltang kan in brand vliegen. Hup, het appartement is eraan. Jij weet wat je te doen staat: trek een muur op en een kwetsbaar, gespannen leven huilt je toe!
4 – Omring jezelf door negativiteit
Stap 1: hang dit artikel tegen je spiegel.
Stap 2: volg alleen maar onrealistische, ‘picture perfect’-accounts op sociale media.
Stap 3: omgeef jezelf met mensen die meester zijn in het negatieve in alles te benadrukken.
5 – Doe nooit iets spontaan
Avontuur? Neen, bedankt. Kies liever voor de dagelijkse sleur en laat niets aan het toeval over. Je moest maar eens per ongeluk de man van je leven tegen het lijf lopen tijdens een impulsief tripje. Gedaan met sprankeltjes in de ogen en kriebels in de buik. Laat die vlinders maar rusten.
6 – Streef altijd de acceptatie van anderen na
De tofste vriendin, de mama die altijd alles onder controle heeft, de collega die nooit ‘nee’ zegt, de partner met steevast geschoren benen … You’ve got it all, baby! Aangezien je in elke rol wil uitblinken en vreest dat het toch nooit goed genoeg is, loop je jezelf voorbij. Top, dat is goed voor de conditie!
7 – Negeer je gevoel
Vertrouw erop dat anderen altijd beter weten wat je nodig hebt dan jijzelf. Zegt je buikgevoel ‘oosten’? Volg toch maar de kudde naar ‘westen’. Of was het ‘zuiden’? Het maakt niet uit. Het ‘noorden’ ben je toch al lang kwijt.
8 – Zoek nooit grappige kattenvideo’s op op YouTube
Want zeg nu zelf, daar ben jij toch te serieus voor? Spelen is voor kinderen. Voor mopjes heb jij gewoon geen tijd. Luchtigheid is naïviteit wat jou betreft en daar ben je toch helemaal niets mee?
9 – Geloof niet in tweede kansen
Even realistisch nu: eens een loser, altijd een loser. Denk dus vooral niet dat je een misstap te boven komt. Tweede kansen zijn er voor zij die denken dat de eerste vergeten werd. Laat je hoofd hangen en leg je erbij neer.
10 – Volg al deze tips feilloos op
Je had het vast al wel door: neem bovenstaande tips alsjeblieft niet te letterlijk. Wel een toptip van formaat: besef dat je de omstandigheden niet altijd in de hand hebt, maar wel de manier waarop je ermee omgaat.
Rode klaver kennen we ongetwijfeld allemaal. Het duikt overal op en heeft totaal geen nut. Het brengt niet eens geluk, want het heeft slechts drie blaadjes. Of toch…?
Je nieuwe beste vriend
Opvliegers, nachtelijke zweetbuien, stemmingswisselingen, neerslachtigheid… Stuk voor stuk irritante eigenschappen van ‘de overgang’ die te maken hebben met de natuurlijke afname van oestrogeen. Rode klaver bevat stoffen die een vergelijkbare werking hebben met dit noodzakelijke oestrogeen en helpt zo de symptomen beduidend te verminderen en je terug een beetje in balans te brengen.
Om het kruid nog meer geliefd te maken: ook met menstruele klachten zoals pijnlijke borsten en zelfs hormonale migraine weet rode klaver wel raad mee. De maandelijkse kwaaltjes mogen dan bij het vrouw-zijn horen, ze wat temperen is toch mooi meegenomen.
Nu dit ‘helemaal-geen-onkruid’ onze nieuwe beste vriend is, krijgen we er toch nog een paar bonussen bovenop.
Mag het iets meer zijn?
Wist je dat rode klaver je ook beschermt tegen hartziekten door slagaders flexibeler te maken en bloedstolsels te voorkomen? Het spreekt voor zich dat het niet te combineren valt met bloedverdunners.
Bovendien vertraagt rode klaver de tekenen van huidveroudering, vermindert het huidontstekingen en bestrijdt het kruid luchtweginfecties door slijm los te maken. Het aanwezige calcium helpt de botsterkte te behouden en magnesium geeft dan weer een steuntje bij depressie.
Hoe? Zo!
Maar hoe maken we nu optimaal gebruik van dit weldadige plantje?
Uiteraard zijn er heel wat kuren en pillen te vinden met rode klaver als ingrediënt. Wij zijn echter vooral geïnteresseerd in de DIY-mogelijkheden.
Een aftreksel: kook 1 theelepel rode klaverbloempjes per kop gekookt water. Dit werkt uitstekend bij opvliegers en voor de luchtwegen.
Thee: Gewoon water koken en de rode klaver er in laten trekken.
Zalf: Kook de rode klaver en vermeng deze in reuzel of kokosolie. Verzacht insectenbeten, maar ook huidinfecties. Deze zalf is ook te gebruiken bij onze huisdieren.
Verder mag je gerust creatief zijn: doe eens wat bloempjes in je slaatje. Je kan ook een bloempje in ijsblokjes vriezen en zo je zomerdrankjes decoratief pimpen.
Laat dit lieflijke bloempje ons geheimpje zijn om ons beter in ons vel te voelen op off-dagen, want ja hoor, die hebben we allemaal wel eens.
-geschreven, getest en goedgekeurd door Piroska Bella
Bijenwasdoeken of bee’s wraps zijn inpakdoekjes gemaakt van bijenwas en jojoba-olie. Je gebruikt ze om etenswaren vers te houden. In tegensteling tot plasticfolie kan je ze verschillende keren gebruiken. Je dekt er etensrestjes mee af, verpakt er een stukje kaas in of je neemt je boterhammen erin mee. Vleeswaren mag je er niet in verpakken! In de winkel of online betaal je zo’n 20 euro voor 3 stuks van verschillende grootte. Gelukkig zijn ze ook heel eenvoudig zelf te maken.
Benodigdheden:
Voor twee lapjes stof van ongeveer 20 cm op 30 cm
Jojoba-olie: 20 ml
Bijenwas: 30 gram
Gestreken lapjes katoen (zo voorkom je kreukels in je doek)
Een invetborsteltje
Een oud glazen kommetje (confituur of iets dergelijks)
(kartel)schaar
bakpapier
Oven en bakplaat
In zes stappen van lapje katoen naar een bee’s wrap
Knip een lap katoen in de gewenste grootte. Alvast niet groter dan de bakplaat die in je oven past. Knip best met een kartelschaar. Zo rimpelt de stof minder snel.
Verwarm de oven voor op 130 graden. Leg eerst bakpapier en dan het lapje katoen op een bakplaat en verwarm ze. Je lapje moet warm zijn zodat je er later de bijenwas op kan smeren zonder dat die dadelijk stolt. Het bakpapier zorgt ervoor dat de bijenwas niet op je bakplaat terecht komt.
Smelt de jojoba-olie samen met de bijenwas au bain-marie. Gebruik je bijenwas vers van de imker? Filter die dan eerst door een oude nylonkous zodat je een brokjesvrij smeersel krijgt.
Haal de schaal met stof uit de oven en smeer het bijenwas/jojoba-oliemengsel erop. Stolt de was tijdens het verspreiden? Leg het doekje dan even terug in de oven. Klaar? Houd dan de doek even naar het licht. Zo zie je sneller of je nog stukjes stof hebt overgeslagen.
Tip: strijk de bijenwas aan de achterkant van de stof. Dan kan je bij gebruik de mooie kant altijd naar buiten houden.
Warm de ingesmeerde bijenwasdoek opnieuw enkele minuteng op in de oven. Wrijf daarna het mengsel nog eens goed uit over de doek.
Zet de bee’s wrap nog een keer in de oven voor een paar minuten. Haal hem eruit en houd hem even omhoog zodat hij kan afkoelen.
Onderhoud
Je houdt je bee’s wrap schoon door ze af te spoelen met koud of lauw water en, indien nodig, zeepsop. Te warm water maakt de bijenwas los waardoor je je doek niet meer kan gebruiken. De doeken gaan ongeveer acht tot twaalf maanden mee. Daarna wordt de beschermlaag te dun. Wil je een potje etensresten afdekken, dan gebruik je best een elastiek om alles goed af te sluiten.
-geschreven, getest en goedgekeurd door Marijn Somers
Je baas vraagt of je er nog een extra opdracht bij wil nemen. Je beste vriendin vraagt of je mee helpt verhuizen. Ugh. Je wil ‘nee’ zeggen, maar dat is soms zó ontzettend moeilijk. Tijd om daarmee te stoppen en op te komen voor jezelf en voor je eigen belangen, zonder je egoïstisch te voelen. Het is logisch dat je mensen wil helpen, maar soms moet je voet bij stuk houden. Soms moet je keuzes maken. Voel je daar dan ook niet schuldig over.
Heel veel personen vinden het moeilijk om nee te zeggen. Hier ben je zeker niet de enige in. Iedereen wil graag aardig gevonden worden. Je gaat ervan uit dat men een oordeel over je zal vellen als je nee zegt. Misschien is er een stemmetje in je achterhoofd dat fluistert dat ‘nee zeggen’ zelfs egoïstisch is. Of je wilt gewoon heel graag anderen helpen. Want helpen is iets positiefs toch? Het kan ook zijn dat je bang bent dat de ander boos zal worden. Of uit respect voor de ander, omdat je vindt dat die ander geen ‘nee’ verdiend. Kortom, er zijn verschillende redenen die achter ons ja-antwoord verborgen kunnen zitten.
Belangrijk om te weten: ‘ja’ zeggen tegen wat anderen van ons verlangen, betekent vaak dat we geld, tijd en energie steken in dingen die niet altijd onze prioriteit hebben, ‘ja’ zeggen tegen mensen die je nauwelijks kent, gaat vaak ten koste van tijd die je kunt doorbrengen met de mensen die je het meest dierbaar zijn, … Met andere woorden ‘Als je ja zegt tegen anderen, zeg je nee tegen jezelf.’. Zonde toch!?
“Elke keer als we ja zeggen tegen iemand anders, zeggen we nee tegen onszelf”
Maar goed nieuws … ‘NEE’ zeggen kun je (terug) leren.
Je mag altijd ‘nee’ zeggen
Besef dat je altijd nee mag zeggen. Heb je ergens helemaal geen zin in? Of heb je het veel te druk om extra klusjes aan te nemen? Wat je reden ook is: je mag altijd ‘nee’ zeggen. Je bent niet verplicht om ook maar iets te doen, zeker niet als je er niet voor in de mood bent of jouw planning ermee in de war schopt.
Onthoud ook: ‘Nee’ is het antwoord op een vraag en is dus geen afwijzing richting de persoon die de vraag stelt. Het voelt soms alsof je iemand in de steek laat als je een keer ‘nee’ zegt. Toch maakt jouw antwoord je geen slecht persoon en zegt het niets over wat voor vriendin/dochter/werknemer jij bent.
Zoek geen excuses
Je hoeft geen verklaring af te leggen. Een excuus waarom je iets niet wilt doen, ben je niemand verschuldigd. ‘Nee’ zeggen mag ook zonder goed excuus. Of je nu met koorts op bed ligt of je ontzettend had verheugd op een avondje Netflixen: allemaal jouw zaak. “Nee, sorry, dat komt me niet uit,” is een prima antwoord. Je zult zien dat de ander in de meeste gevallen niet eens naar jouw verklaring zal vragen!
Denk eerst goed na
Heb je de neiging nogal snel akkoord te gaan met plannen en taken? Leer jezelf aan om een denkpauze te nemen. Ga bijvoorbeeld een koffie halen, even naar het wc of vraag heel expliciet tijd om erover na te denken. Weeg in die tijd af wat de voor- en nadelen zijn van de opties die je hebt. Zo voorkom je ondoordachte beslissingen waar je later spijt van krijgt. Niks mis met eerst even goed nadenken!
Toch te snel toegestemd? ‘Nee’ zeggen kan dan altijd nog
Het overkomt zelfs de meest assertieve personen: je hebt ergens mee toegestemd terwijl je helemaal niet kan of wil helpen. Zelfs nadat je ‘ja’ hebt gezegd, heb je het recht om van mening te veranderen. Wacht hier alleen niet te lang mee en vertel het zo snel mogelijk aan de ander. Hij of zij kan snel op zoek naar een andere oplossing en jij bent van de stress af. Win-win!
Je schuldgevoel is overbodig
Heb je snel de neiging om toe te geven omdat je je anders schuldig voelt? Het kan helpen om een lijstje op te stellen met redenen waarom je iets niet hoeft te doen. Zoals we eerder ook al noemden is voor- en nadelen afwegen helemaal geen slecht idee. Om van je schuldgevoel af te komen doe je hetzelfde, maar dan heel persoonlijk. Bijvoorbeeld zo:
Als ik op dit verzoek in ga, heb ik geen schuldgevoel. Wel baal ik dat ik:
mijn vrije tijd inlever,
zo toe ben aan rust, maar het niet krijg,
mijn tijd zelf zo hard nodig heb,
niet voor mijzelf ben opgekomen of niet voor mijzelf heb gekozen.
Zo word je gedwongen er wat langer over na te denken, waarna je er al gauw achter zult komen dat je je niet schuldig hoeft te voelen over een keuze die je 100% voor jezelf hebt gemaakt.
Wees duidelijk
Je weet dat je ‘nee’ wilt zeggen, je weet alleen nog niet hoe. De beste manier is zo duidelijk mogelijk. Draai niet om je antwoord heen en geef zo vroeg mogelijk aan dat je niet mee wilt of kunt werken. Zo kan de ander jouw antwoord maar op één manier opvatten en voorkom je misverstanden. Vind je dit toch lastig? Maak je antwoord wat milder door de ander te bedanken dat hij of zij jou heeft gevraagd, maar dat je toch ‘nee’ moet zeggen. Niks aan de hand, toch?
Blijf respectvol
Veel mensen denken dat nee zeggen niet respectvol is, maar het gaat erom hoe je nee zegt. Wees altijd respectvol met je antwoord. Bijvoorbeeld “Fijn dat je jouw kinderen het liefst aan mij toevertrouwd en ik had het met alle liefde willen doen, maar het komt me morgen niet uit. Ik hoop dat je het op andere manier kan oplossen”. Ook dan geef je de ander een goed gevoel.
Tot slot: zoek een mooi evenwicht
‘Nee’ durven zeggen is belangrijk, maar verlies je er niet in. Je moet ook weten op welke momenten je beter ja zegt. Iets doen voor anderen geeft ons een goed gevoel en het is belangrijk dat je een teamplayer bent. Weet gewoon waar je de grens trekt. Je mag best vriendelijk zijn, maar laat niet over je heen lopen. Het is belangrijk om vanaf het begin een beetje op je strepen te staan. Durf ook eens néé te zeggen, daar is niks mis mee. Vraag maar aan die peuter van twee.
De nieuwe film ‘The Lion King’ speelt in de bioscoop! Mama en ik gingen vol verwachting naar de filmzaal. Wat een super mooie film; prachtige muziek, hartverwarmende personages en het uitgestrekte Afrikaanse landschap. Maar wat ‘The Lion King’ vooral bijzonder maakt, is het verhaal. Het bevat alle facetten uit het leven waar we mee te maken krijgen: van jeugdige naïviteit tot onvoorzien verlies en van verraad tot ontluikende liefde. Sterker nog, volgens mij zijn er heel wat levenslessen die aan bod komen.
Het verhaal
Het lijkt me sterk, maar even een samenvatting voor wie de film niet kent.“Wacht maar af totdat ik Koning ben”: Simba was vastbesloten om zijn rol als Koning te vervullen. Hij keek met grote kijkers naar een positieve toekomst. Tot zijn vader stierf en Simba hiervoor verantwoordelijk wordt geacht (door zijn verbitterde oom Scar). Simba ervaart een schuldgevoel en slaat op de vlucht. Hij vlucht van de situatie, maar ook van zichzelf. Hij maakt nieuwe vrienden en vergeet zijn identiteit en roeping om te regeren. Hij start een nieuw zorgeloos leven ‘Hakuna Matata’. Op oudere leeftijd keert hij alsnog terug naar zijn familie om zijn koninkrijk terug te winnen.
Levensles 1: Het leven gaat altijd door
Wanneer Mufasa doodgaat is Simba intens verdrietig (Simba niet alleen, zelfs als 30-jarige kijker stroomden de tranen over mijn wangen.). Maar er is niets dat hij kan doen om de situatie te veranderen. Hoe pijnlijk het soms ook is, het leven gaat door. “Het leven is een cirkel. Je wordt geboren, je gaat dood en je hebt verdriet, maar daar staat ook weer vreugde tegenover.”
Levensles 2: Heb geen zorgen
Wanneer Simba in de jungle terechtkomt wordt hij gevonden door Timon en Pumba. Timon (een stokstaartje) en Pumba (een wrattenzwijn) ontfermen zich over de jonge leeuwenwelp. Ze voeden hem op en beleven samen de leukste avonturen. Timon en Pumba hebben een hele bijzondere levensvisie. Ze maken zich niet snel druk en hebben een zorgeloos bestaan: Hakuna Matata. Het is belangrijk om te genieten van het leven en bepaalde zaken los te laten.
Levensles 3: Je verleden bepaalt niet je toekomst
Simba denkt dat hij verantwoordelijk is voor de dood van zijn vader. Zijn schaamte en schuldgevoel is zo groot, dat hij wegrent van zijn familie. Uiteindelijk ziet hij in dat wegvluchten niet de oplossing is en keert hij terug naar het koninkrijk. Het verleden kan pijn doen. Je kunt er voor kiezen om er voor weg te rennen, of er van te leren. Daarnaast is het nooit te laat om iets goed te maken of recht te zetten.
“Je verleden kan pijn doen. Je kunt ervoor wegvluchten of ervan leren.” (Rafiki)
Levensles 4: Geloof in jezelf
Terwijl Simba ouder wordt en van een jong welpje tot een volwassen leeuw uitgroeit, probeert hij erachter te komen wie hij is. Simba denkt dat hij niet in staat is om zijn oom Scar te verslaan. Maar na een visioen van zijn vader, waarin hij Simba dwingt naar zichzelf te kijken, realiseert Simba zich dat hij beter is dan wat er van hem geworden is. Zijn zelfvertrouwen groeit en hij vindt de kracht om terug te keren naar het koninkrijk. Mufasa geeft Simba de kracht om te geloven dat hij sterk genoeg is om zijn rol als koning op te eisen. Geloof in jezelf en onderschat jezelf niet. Alles wat we nodig hebben is het besef: ik kan het.
Levensles 5: Humor relativeert
Hoewel Scar het slechte personage uit het verhaal is, kunnen we ook veel van hem leren. Hij is enorm gekwetst en gefrustreerd. Zijn grote kracht is echter de humor, waarmee hij het al jarenlang volhoudt. Daarmee weet hij dingen te relativeren. Humor werkt goed om met moeilijke dingen in het leven om te gaan. Het relativeert en kan pijn verzachten.
Levensles 6: Liefde overwint alles
Met het liedje ‘Can you feel the love tonight’ wordt duidelijk waar een groot deel van het verhaal om draait: de liefde. Liefde voor je kind, voor je ouders, voor je vrienden, voor je partner. Zelfs als Mufasa er niet meer is, helpt hij Simba bij het maken van de juiste keuzes. Mufasa geeft Simba de kracht om te geloven dat hij sterk genoeg is om zijn rol als koning op te eisen. Liefde overwint alles. Je put er kracht uit. Zelfs als geliefden er niet meer zijn, zullen ze altijd een deel van je blijven.
En plots wordt ‘The Lion King’ nog een stukje mooier! Dank je wel ‘Walt Disney’ om deze prachtige levenswijsheden te delen met ons.
